maybe i am just to young to keep good love from going wrong...

nokkur mál hafa brunnið í huga mér undanfarna viku í sumarfríinu mínu...
(ég kalla málshætti og orðatiltæki orðahætti eða málstæki-fólk verður að sætta sig við íslenskuna mína enda les á eigin ábyrgð...)
alltaf gott að byrja á smá disclaimer, finnst þér það ekki?
prófsúkkulaðistrákarrómantíkdjammpeningarsumarvinnaframtíðinskólagjöldstjórnmálvaxvinkonur

það er vika síðan skólinn kláraðist.
Öðru ári lokið og eitt eftir ef allt gengur að óskum....
Er ég fróðari?
Ég er bara hreint ekki svo viss.
Er ég með meðaleinkunina sem ég "þarf"?
Nei.
Ég er svoldið út og suður með þetta yndislega nám mitt. Öll mín barnalega trú um archetypes frá Jung og sjálfið frá Freud er eiginlega bara farið. Engvar draumráðningar, enginn innri losti sem stýrir mér og engar grasalækningar.
Vinkonu minni leið illa í gær og ég reyndi að hugga hana með hughreystandi orðum.
Hún sagðist þakka fyrir það að ég væri í sálfræði.
Það kom bara málinu ekkert við.
Nema kannski ef ég hefði verið að segja henni að sætta sig við veruleikann, við deyjum jú öll á endanum og svo hefði ég skilyrt hana til að hætta að reykja.....
Ég hélt ég vissi hvað mig langaði í framhaldsnám en ég held að það gæti breyst; en lífið er svosem hverfult svo við skulum kannski ekki hanga lengi í þessum dramatísku pælingum.

Ég veit ekki hvað ég kýs.
Ég veit ekki hver afstaða mín er í stjórnmálum og hvað mér finnst.
Ég hef bara ekki kynnt mér málin sem brenna á listunum þó ég held að áherslurnar séu frekar einsleitar. Ég veit ég vil velferðarkerfi. Ég veit ég vil ódýrari strætó. Annað veit ég eiginlega ekki. Það mun samt örugglega ekki hindra mig frá því að hafa skoðun á málinu og tjá mig um það.
Ég bara eiginlega veit ekki.
Eins og er snúast kosningar ekki um mig og mitt líf eins og það er í dag, kosningar snúast um loforð um framtíðina. En kjörtímabilið er bara 4 ár svo að loforð um framtíðina er frekar skammvinn, er það ekki? Svo ætla ég líka kannski bara að eiga heima í útlöndunum á þessum kjörtímabili; missi ég þá af ódýra strætóinum eða mun næsti borgarstjóri/stýra halda því áfram? Ég er með því að nýta kosningaréttinn sinn en þegar maður veit svo lítið og hefur eiginlega ekki myndað sér skoðun fer þá atkvæðið ekki bara í eitthvað rugl eins og t.d. exbé?
Úpps, ég er með skoðun. Ég veit hvað ég kýs EKKI.

þetta myndi sálfræðin mín kalla catharisis.....
orðaflæði hugans, inn á milli má svo lesa í duldar merkingar; njóttu vel...

ég hef sankað að mér bókum til lesturs fyrir sumarið. Ég var að ljúka við Chocolat og hafði mikið gaman af. Ég las hana úti á svölum hjá mömmu minni í rauðum náttslopp sjúgandi dökkann súkkulaðibita og drakk ískalda fjörmjólk með...
Ég stefni næst á Draumalandið og Hemingway... enda langt flug fyrir höndum og hangs á flugvelli..

ég hef mikið verið að velta lífinu og tilverunni fyrir mér.
þessi sumarfrísvika er eiginlega búin að fara í tjatt og djamm með stelpunum, sundferðir, út að borða og hangs; voðalega fínt allt saman.
þegar skólabækurnar svífa ekki yfir mér þá fer hausinn minn af stað í pælingum í hinu og þessu...
hvað er málið með stelpur?
ég skil ekki og nenni ekki að taka lengur þátt í þessari bilun sem við stelpurnar viðhöldum..
afhverju gagnrýnum við hver aðra svona mikið?
afhverju má hún ekki bara vera í ljósbleiku þó hún sé í holdum, afhverju má ég ekki vera loðin í sundi, afhverju afhverju afhverju afhverju....
stelpur eru stelpum verstar.
mér leiðist þetta mikið. samt bara nýlega. ég er rosalega dómhörð á aðrar stelpur og afskaplega gagnrýnin og mér leiðist það. mér finnst þetta galli frekar en kostur. það eru ekki strákar sem setja svona miklar kröfur á okkur stelpurnar að vera svona og hins segin heldur eru það við stelpurnar. við dressum okkur upp fyrir stelpurnar; vera smart og svona, lúkka og allt það.. hver tekur eftir því hvernig gallabuxum maður er í.... það eru nefnilega stelpurnar, strákar gera bara kröfu að þær séu þröngar og rassinn sjáist, true religion eða seven skiptir svo minna máli, enda kannski bara kjánalegt að eyða 24 þús í einar gallabuxur sem eyðileggjast ef þú svo mikið sem hugsar um eina muffins.
ég hef mikið verið í þessum pælingum.
sumir eins og exið kalla þetta kannski femínisma; ef svo er þá skal ég bara fara í rauðu sokkana mína svo þér líði betur.

þetta er kannski ögn dramatísk færsla en ég finn að eitthvað er að breytast hjá mér. skoðanir sem ég áður taldi vera mínar eigin og á rökum reistar er verið að endurskoða og endurmeta...
sumir kalla þetta að þroskast.
ég held það sé barasta rétt.

í bollalestrinum mínum hjá henni veigu þá var eitthvað að fara breytast hjá mér... sumarið mun taka óvænta en ánægjulega stefnu. ég veit ekki með það en ég finn að það er eitthvað inn í mér.. svona eins og þegar alien-ið reyndi að sleppa úr maganum á sigorney weaver.... skoðanir og gömul gildi sem hafa legið í dvala hafa laumulega verið að þroskast og dafna og eru nú reiðubúin að slíta gat í gegnum hjarta mitt höfuð og maga...

kannski byrjaði þetta allt á því að ég gat grátið yfir bíómynd....
.....notebook..........

ég hafði bara einu sinni áður grátið yfir bíómynd og það var þegar adam sandler söng í flugvélinni um að grow old with u og let u hold the remote control fyrir hana drew barrymore... ohjá tár voru felld í bíó.
en þessi mynd...
úffffff, ég bara get ekki hætt að gráta.... og alltaf af mismunandi atriði...


Ég fer til útlandanna ekki á morgun heldur hinn.
Ég get ekki beðið.

farin á barinn...

tjátjá

siggadögg
-sem ætlar út í kuldann-